Karol Wojtyła, przyszły papież i święty Kościołą Katolickiego Jan Paweł II przyszedł na świat 18 maja 1920 roku w Wadowicach nieopodal Krakowa. W 1929, gdy Karol miał 9, lat umarła jego matka, a trzy lata później jedyny brat Edmund, który jako 26 letni lekarz zaraził się panującą wtedy szkarlatyną. Ojciec w modlitwie pomaga szukać młodemu chłopcu ukojenia po stracie bliskich. Karol w szkole jest wybitnie zdolnym uczniem, ma także talent aktorski i wielkie zamiłowanie do sportu i długich wycieczek. Jako młody chłopiec Karol zostaje także ministrantem.
W 1938 roku Karol Wojtyła wraz z ojcem przenoszą się do Krakowa i rozpoczyna studia na wydziale filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Spokojne życie i studia przerywa wkroczenie Niemców w 1939 roku, którzy w ramach operacji Tannenberg zamykają Uniwersytet i zabijają większość profesorów już w pierwszym miesiącu wojny. Karol, by utrzymać siebie i schorowanego ojca, podejmuje ciężką pracę najpierw w kamieniołomach, a potem w zakładach chemicznych.
Kilka miesięcy po nagłej śmierci ojca w 1942 roku Karol Wojtyła wstępuje do seminarium duchowego. Rok po zakończeniu wojny w 1946 roku kardynał Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza i 2 listopada Ksiądz Wojtyła odprawił mszę prymicyjną w Katedrze na Wawelu. Po przyjęciu święceń Karol Wojtyła studiował Rzymie i w 1948 r. ukończył studia z dyplomem summa cum laude. W latach 1948-58 oprócz swojej pracy duszpasterskiej na terenie Polski, pisał dzieła i artykuły filozoficzne, prowadził także wykłady na KUL. Dużo czasu poświęcał młodzieży, której rozwój duchowy łączył z wycieczkami górskimi.
4 lipca 1958 r. w wieku 38 lat, Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Ombrii, także biskupem pomocniczym Krakowa, a 6 lat później, 13 stycznia 1964 został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Brał aktywny udział w obradach soboru Watykańskiego drugiego. W 1957 roku 28 czerwca Wojtyła odebrał biret kardynalski. W czasie tym stał się znanym poza Polską autorytetem. Był, obok prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego najważniejszą postacią Episkopatu Polski.
16 października 1978 na zwołanym po nagłej śmierci Jana Pawła I drugim konklawe kard. Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II.
13 maja 1981 maja w rocznicę pierwszych objawień Fatimskich papież zostaje postrzelony przez zamachowca na placu świętego Piotra. Rana chociaż spowodowała poważne uszczerbki na zdrowi papieża okazuje się nie być śmiertelna. Po odzyskaniu przytomności papież przebaczył zamachowcy, a dwa lata później odwiedził go w więzieniu.
25 marca 1984 r. aby wypełnić prośbę Matki Boskiej z Fatimy, Jan Paweł II, w kolegialnej łączności ze wszystkimi biskupami świata, uroczyście poświęcił Rosję Niepokalanemu Sercu Maryi.
Po 1991 roku rany od kuli powodują, że papież bardzo podupada na zdrowi, ale nie zaprzestaje swojej działalności misyjnej. Choroba biodra i choroba Parkinsona z czasem utrudnia mu nie tylko poruszanie się ale nawet mówienie.
2 kwietnia 2005 roku po zakończeniu apelu Jasnogórskiego, w wigilię święta Miłosierdzia Bożego, Jan Paweł Drugi odszedł do domu Ojca. Na placu świętego Piotra czuwały przy nim tłumy modlących się ludzi. 8 kwietnia 2005 roku odbyła się msza pogrzebowa.
W czasie swojego pontyfikatu Jan Paweł drugi napisał 14 encyklik, wiele listów apostolskich, adhortacji i konstytucji apostolskich, zreformował kurię rzymską ,odbył 104 pielgrzymki odwiedzając wszystkie zamieszkałe kontynenty, Ustanowił święto miłosierdzia Bożego, zapoczątkował światowe dni młodzieży i w duchu odnowy wprowadził kościół w nowe tysiąclecie.
9 lat po śmierci w 2014 roku Jan Paweł II został uznany świętym Kościoła Katolickiego.